Dinsdag 3st, December 4:15:31 Am
| Elix |
|---|
| 33 jaar vrouw, Weegschalen |
| Dokkum, Netherlands |
| Arab(Basic), Vietnamees(Elementair), Frans(Beginner) |
| Chocolatier, Cosmetica |
| ID: 7116829128 |
| Vrienden: cigan-ka, sakshi-batra10, chelley, Tylrandus |
| Persoonlijke gegevens | |
|---|---|
| Geslacht | Vrouw |
| Kinderen | 1 |
| Hoogte | 169 cm |
| Toestand | Actieve look |
| Onderwijs | Eerste |
| Roken | Ja |
| Drink | Nee |
| Communicatie | |
| Naam | Maria |
| Bekeken: | 3742 |
| Telefoon: | +312215-536-25 |
| Stuur een bericht |
Beschrijving:
Er zit amper nog wat volk en van de barbaren die er zijn word ik terstond droefgeestig. Was het niet omwille van de drank, dan had ik mijn eenzaamheid al lang mee naar huis genomen. Ik zal dit straks in ieder geval doen maar er wellicht minder van merken. Wendy is erg geestig, goed aangeschoten, en ze brengt me aan het lachen. Dat is wat telt natuurlijk! Even merk ik dat ze de neiging vertoont om haar lippen op de mijne te zetten, maar ze deinst terug.
Met moeite licht ze haar knappe kontje van d’r kruk – Ze blijft amper overeind wanneer ze haar tas wil oprapen, die ze achteloos naast de kruk op de grond had laten glijden – Ze stuitert – ’t scheelt geen haar. Ik grijp haar vlug bij de arm opdat ze haar evenwicht niet verliest – ik knijp haar zelfs een beetje. Terwijl ze, wachtend op de bestelling, zich recht tracht te houden aan de toog, bezie ik haar eens goed.
Het valt me nu pas op dat ze voor haar leeftijd ze is 18 geloof ik , best wel een meisjesachtig figuurtje heeft. Misschien draagt ze wel van die meisjesachtige-badstoffen slipjes – eentje dat ter hoogte van d’r pissertje steeds een beetje nat is, omdat ze zoals het kleine meisjes past geen aandacht besteedt aan d’r uitdruppelende spleetje.
Misschien na nog enkele Duveltjes, dat ik ‘r wel zo ver krijg, dat ik eens mag kijken? Ik besluit er vaart achter te zetten bij het leegdrinken van m’n Duvels Hierdoor weet ik dat ze zich niet wil laten kennen, waardoor m’n voornemen toch wel enige kans tot slagen heeft. Wendy staart me aan en kan op het nippertje verbergen, dat ze het niet hoort donderen in Keulen.
Ze fronst d’r wenkbrauwen, ze vergeet zich helemaal, ze krabt zich met d’r hand onder d’r rok – kort – heel dierlijk – D’r hand is weer even vlug boven als dat ze beneden was. Ze trekt d’r tweede been bij, maar laat het van vermoeidheid en zatlapperij naast zich vallen hierdoor zit ze in een soort van yogahouding op ‘r kruk. Wel, Suzy is het type dat volgens mij steeds hetzelfde broekje draagt – ik bedoel natuurlijk steeds hetzelfde soort van broekje.
Wendy had er natuurlijk geen flauw benul van, dat ik van Chantal wist, dat Suzy altijd hetzelfde merk ondergoed draagt. Ai, nu ze zelf gaat kiezen wordt het lastiger, maar van geluk gesproken – met Karin kan ik het niet beter treffen. Ik ben een keer, toen ik niet meer naar huis geraakte in het leegstaande pand naast de kroeg blijven pitten – Karin vond dat toen eveneens verstandiger – en nog wat ander volk ook – ’t Lag er konstant vol met zatte hommels.
Karin zwierde destijds zonder veel omhalen d’r jurk uit. Ik maakte ‘r toen een opmerking over d’r sensuele stofje en vroeg ‘r tegelijkertijd of ze ook een vrouw is die altijd voor hetzelfde type van ondergoed valt. Gevleid vertelde ze me, dat ze in het weekend wel altijd d’r nette goed aanheeft, maar dat ze in de week gewone Wibra en Aldi slipjes draagt Door m’n zatlapperige intuïtie merk ik plots, dat de sieraden die ze draagt, ze is volledig in het zwart gekleed, groen gekleurd zijn.
Heel schel afstekende, goedkope sieraden, tegen het kitscherige aan – Toch net niet. Ik zie ze praten en mijn kant op kijken? Ik knipoog vlug naar het mokkel – zet m’n beste glimlach op, om duidelijk te maken dat het hier maar een onschuldig spelletje betreft. De griet draait zich om en zonder dat Wendy – of iemand anders het merkt, heft ze plots d’r rok omhoog!!! MAAaar, wat ontegensprekelijk vaststaat, is dat ‘r stofje Ze laat zich voluit aanschouwen – haar handen tot vuistjes gebald, tegen de zijkant van ‘r lichaam aanporrend – d’r hoofd trots omhoog stekend.
Zit ik fout, dan mag jij mijn slip. Ik leg het er echt bovenop. Triomfantelijk loopt ze achter me aan – voor haar staat het buiten kijf dat ik niet raad, dat ze een kanariegeel broekje aanheeft – geen denken aan – zeker van d’r zaak Je hebt iets heel vrouwelijks over je, maar meer nog iets heel meisjesachtigs Teleurgesteld zet ze zich neer in een tuinstoel – d’r handen op twee knieën steunend – d’r beentjes dicht tegen elkaar aangedrukt Ze zucht Ze beseft nu pas op wat voor glad ijs ze zich gewaagd heeft – Ze zegt geen woord – d’r blik is op oneindig gericht!!!
Ik sta er versteld en eerlijk gezegd, overdonderd bij – Ik bibber – Wat een schoonte, wat een pracht! Maar, wellicht door deze schoonheid te vernielen, creëer ik een nog grotere pracht – het mysterie zal misschien ontluisteren Ademloos staar ik ‘r aan. D’r pis dampt in wolkjes stoom vanuit het koude gras omhoog. Ik denk dat je het tot binnen in de kroeg kunt ruiken – ’t Is net of ik d’r met m’n neus bovenop zit – en in feite is dat ook zo’n beetje.
Wendy richt zich langzaam op We, we trekken de kousjes en ’t broekje uit en d’r is niks meer aan de hand. Ik help ‘r uit d’r panties en trek ‘r druipnatte slipje naar beneden Wendy merkt dit niet eens, z’is helemaal van de kaart, ze staat erbij als een verdwaasd oorlogsslachtoffertje – 6 jaar oud. Ik probeer ‘r zo teder mogelijk terug bij d’r positieven te brengen. Stel u voor dat ze uit deze toestand niet meer uitkomt, dat ze kinds blijft voor de rest van d’r leven.
Het angstzweet breekt me uit, ‘k zie mezelf al achter tralies. Menslief, ik ben een maniak, dit kan toch niet. Terwijl ik zo zit te denken, dringt het tot me door dat ik een vreemd geluid hoor. Prachtiger dan het mooiste schilderij, lyrischer dan de goddelijkste muziek, onbeschrijflijker dan het onbeschrijfbare.
El Greco, die in een aanbiddende houding, zoals één van z’n herders, toekijkt. Ik zou m’n vreugde willen uitschreeuwen, ware het niet dat ik Wendy dan wakker maak. Wanneer ik de knoopjes van d’r bloes ontknoop, springen er twee peervormige borstjes op, met erg grote krentvormige tepels. Ze draagt geen BH, da’s duidelijk. D’r naveltje ziet eruit als een miniatuur kutje – Ik ruik eraan en smaak een ranzige zweetgeur – ik kan de neiging niet weerstaan om d’r naveltje voorzichtig te kussen Bocuse is slappe kost, vergeleken.
De kleine schaamlippen zien eruit als twee fijne schijfjes abrikoos. Vis en abrikoos, om van te smullen – en asperges? Heel voorzichtig lik ik aan d’r lapjes vlees, aan d’r peulerwt, aan heel de cuisine. Snel trek ik mijn broek van me af – van haast blijft m’n onderbroek halverwege m’n knieën hangen. Met m’n vrije hand bespeel ik m’n penis, ondertussen m’n tong diep in ‘r spleetje porrend.
Ik snoep dat het een lieve lust is. Ik en m’n schatje bevinden ons in een vacuüm, een cocon, volledig afgesloten van de buitenwereld. Ze is helemaal van mij – ik bezit haar – bezit? Ik denk: Je moet ‘r benen vasthouden, zodat ze niet de grond opbonken – dat zou d’r zeker wakker maken! Ik breng m’n paal voor d’r poes Langzaam, discreet duuw ik ‘m gedeeltelijk in d’r opening – ik ril over al m’n leden.
Traag beweeg ik up en neer – D’r kutje omsluit me strak. Ik duw. Sneller en sneller neukend, had ik nooit verwacht dat bepaalde klieren in slaaptoestand nog zo hun werk deden. En wat voor een slaap! Ik beuk erop los – ’t heeft geen naam. Wendy’s vel, benen en billen bibberen mee op het ritme. Ik vlei me op haar en leg m’n hoofd te rusten op d’r borstjes – ik maak ‘r kletsnat met m’n zweet Naarmate ik meer en meer m’n normale toestand terug vind, bekruipen de angst en schuldgevoelens me.
Ik voel me een walgelijke kast, volgestapeld met complexen en ellende. Besef dat er voor dit gedrag geen excuus bestaat – welk. Doodsangst overvalt me. Verschrikt trek ik m’n penis terug. In dunne straaltjes komt er wat van m’n sperma uit d’r zo mooie vruchtje gesijpeld. Buiten zinnen probeer ik met m’n zakdoek alle sporen uit te wissen – Ik rol hem tot een prop en duw ‘m zover mogelijk in Wendy’s kut – Ik maak ronddraaiende bewegingen, op de wijze waarop ik glazen afdroog.
Ik overschouw m’n leven, omdat ik het gevoel heb dat het er zo dadelijk mee gedaan is – dat ik word dood gebliksemd of zoiets – een gepaste straf van de goden. Heb ik lang geslapen? Indien ik ‘r zover krijg, dat ik ‘r mag neuken dan is alles vergeten en vergeven, dan heeft ze het zelf ook allemaal gewild. Ik kan me slecht concentreren. Ik streel d’r borsten, omklem d’r stevig, doe alles wat een goed voorspel nodig heeft – Op routine.
Wendy begint m’n teelballen te kneden – Ze wrijft mijn penis tegen m’n onderbuik op. Er komt toch beweging in het zaakje. Plots en wild zakt ze met d’r hoofd ter hoogte van m’n piemel en gooit het handeltje uit m’n broek Vurig begint ze met d’r tong rond m’n eikel te draaien, met tussenpozen m’n penis diep in d’r mond slurpend Vooraleer ik volledig lig, gooit ze d’r benen schrijlings over me heen – zo komt ze pal met d’r kut boven m’n hoofd hangen.
Als een waanzinnige begin ik d’r kut te likken – ik zuig, ik knabbel – ik steek m’n tong zo diep naar binnen, dat ik er een afschuwelijke kramp aan overhoud. Manlief, komt die klaar! Ik voel d’r kutspieren tekeer gaan als een reserve-hart – één grote pomp! In al die tijd is ze mij gelukkig een beetje vergeten – ik was ondertussen zo slapjanus geworden, als koude pudding. Ze is nog te gevoelig.
Andere materialen
